کوروش

هرگز نخواب کوروش، دارا جهان ندارد، سارا زبان ندارد، رستم در این هیاهو، گرز گران ندارد، روز وداع خورشید، زاینده رود خشکید، زیرا دل سپاهان، نقش جهان ندارد، بر نام پارس دریا، نامی دگر نهادند، گویی که آرش ما، تیر و کمان ندارد، دریای ما زنی ها، بر کام دیگران شد، دارا کجای کاری؟ دزدان سرزمینت، بر بیستون نوشتند: اینجا خدا ندارد، هرگز نخواب کوروش، ای مهر آریایی، بی نام تو وطن نیز، نام و نشان ندارد!